Bali 8, 9, 10, 11

Woensdag zijn we weer eens een dagje weg gegaan. Helaas waren we niet helemaal compleet. Cis en papa bleven hoestend en proestend achter in het hotel, een dagje weg met de bus en airco in, airco uit, is dan niet bevorderlijk.

Met zijn tienen zijn we eerst opweg naar de koningsgraven gegaan. Je moet een behoorlijke trap af, en vervolgens ook weer op, dus voor wat betreft de temperatuur was het beter om eerst daar een bezoek aan te brengen. Wat was het daar mooi zeg. De koningsgraven lagen mooi verscholen in een prachtig stuk groen, langs watervalletjes en met zicht op mooi groene sawa's, echt een prachtig stukje Bali.
Tussen de stalletjes door liepen we weer terug naar de bus. Wat een gekkenhuis. Je werd aan je arm mee getrokken de stalletjes in en gelokt met prijzen die uiteindelijk weer omhoog gingen. Een vrouwtje verkocht ons, nadat ik was weggelopen omdat ik het te duur vond, toch een shirtje. Voor 20.000 had ik dan toch een deal. Bas gaf 50.000 en wachtte op het wisselgeld. Nadat ze niet naar buiten kwam, wij het stalletje in. Het was nu 40.000, we kregen dus nog 10.000 terug, ze heeft nooit gezegd dat we het voor 20.000 mochten hebben en hield ondertussen de 50.000 in haar gesloten hand. Iedere keer als wij het geld terug vroegen, daalde ze weer wat met haar prijs. Bij Bas kwam het stoom ondertussen uit zijn oren, waarna ze begreep dat ze nu toch echt beter die 50.000 terug kon geven en wij zonder shirt vertrokken. Onderhandelen prima, maar ze was behoorlijk onbeschoft en liegen bij het heilige water van de koningsgraven vonden wij ook niet zo passend.

Na de koningsgraven zijn we op weg gegaan naar Ubud, waar ik voor het eerst Babi Guling (geroosterd speenvarken) heb gegeten. Ubud is de plek om dit gerecht te eten. Normaal wordt dit gerecht door Balinezen tijdens ceremonies gegeten. Het was best lekker, hoewel ik het stukje bloedworst doorgaf aan Sieg.
We zijn nog even naar het centrum, naar de markt geweest. Daar hanteerde ze dusdanig hoge prijzen dat er niet eens sprake was van onderhandeling. De Chinese en Japanners kopen alles voor de gevraagde prijs, dus voor ons als Nederlanders is het dan niet leuk shoppen, we krijgen het afdingen en spulletjes voor een leuke prijs kopen net goed onder de knie.

Na Ubud zijn we naar Tanelot gereden, de zeetempel. Erg mooi. We zijn door het water richting tempel gelopen, hebben ons gewassen met het heilige water en zijn gezegend met rijstkorrels op ons voorhoofd.

Donderdag hadden we een rustig dagje. Papa werd steeds beroerder, dus toch even de arts laten komen. Met een gekregen antibioticakuur voelt hij zich hopelijk snel weer beter. Dat wordt 5 dagen niet te vet eten en ook geen alcohol.

Vrijdag weer een rustige dag. Lekker wat luimelen en lezen bij het zwembad. Papa voelde zich gelukkig al wat beter.

Zaterdag deden we voor de verandering ook weer rustig aan, we worden steeds lomer. Als je niets in de planning hebt staan, heb je geen idee van tijd. Alleen mijn buik en zonsondergang geven een indicatie van tijd.
Papa en Janneke hadden visite van Natasha, een kennis van de badminton van vroeger, die we tijdens het wandelen toevallig tegen kwamen. In Den Haag zien ze elkaar nooit, in Bali loop je elkaar dan tegen het lijf.

Zaterdagavond hebben we ons klaargemaakt voor de Kumpulan, een Indo bijeenkomst hier op Bali. Dat was echt geweldig. Opgetutte dames die met zijn allen de podjo podjo dansen en ook ik kan nu meedoen! Verder hadden we ons eigen dansduo bij ons. Rick en Tine gaan alle kumpulans in Nederland af, zij konden dan ook niet wachten tot het zo ver was in Bali. Het jiven, Indische cha cha cha enzo lieten we graag aan hen over. Jan en ik dansden onze eigen stijl. En zelfs Bas en papa waagde een heel klein dansje met ons, een heel kleintje dan. Na nog even snel een nasi goreng met saté naar binnen te hebben geschoven, zijn we richting huis gegaan. Ik had nog wel zin in een dansje en drankje elders en om 12 uur knallend Bas zijn verjaardag in te gaan, maar zijn darmen besloten anders.
Het is ongelooflijk, Bas heeft deze vakantie nog geen last gehad, wat nogal opmerkelijk is, krijgt hij het uitgerekend nu. Om exact 3 voor 12 waren we thuis. Om 12 uur kon ik vanuit de kamer de badkamer mijn felicitatie roepen. Tsja, hij gaat in ieder geval knallend zijn verjaardag in.

Gefeliciteerd mop!